top of page
Search
  • Writer's pictureMakri Sofia

Αναστολή εργασίας και ψυχολογική ασφάλεια εργαζομένων

Τι μπορεί να κάνει ο εργοδότης για να εμπνεύσει και παρακινήσει τους εργαζoμένους του να δώσουν ώθηση στην επιχείρηση;




Όποιος δεν έχει γραφείο να πάει, περνάει μια απίστευτη δοκιμασία», είπε το 1920 ο βραβευμένος με Νόμπελ, Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω.


Κάτι το οποίο ισχύει και για τους 1.063.098 (25,4% του συνόλου των εργαζομένων στην Ελλάδα) που βρέθηκαν σε καθεστώς αναστολής εργασίας τον Μάρτιο του 2020, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ.


Σχεδόν με το ένα πόδι εκτός επιχείρησης, στο μεταίχμιο μεταξύ ανεργίας και εργασίας και με συναισθήματα αβεβαιότητας και φόβου να τους κυριεύουν, η ψυχολογία των εργαζομένων επηρεάστηκε, περισσότερο ή λιγότερο έντονα, ανάλογα με την ηλικία και τις υποχρεώσεις τους.


Στην ερώτηση «τι είναι αυτό που θα τους έκανε να αισθανθούν καλύτερα δεδομένων των συνθηκών;», η απάντηση είναι κυρίως μια: ειλικρίνεια και ανοιχτή επικοινωνία με τους εργοδότες, καθώς και κάποιου είδους διασφάλιση ότι τίποτα δεν θα αλλάξει όταν επιστρέψουν στη θέση τους.


Φαίνεται, λοιπόν, ότι σε περιόδους γενικότερης ανασφάλειας, υπάρχει ανάγκη για ψυχολογική -τουλάχιστον- ασφάλεια. Πώς μπορεί αυτό το παράδοξο να επιτευχθεί;


Πρώτη για τη σημασία της ψυχολογικής ασφάλειας στον χώρο εργασίας μίλησε η Amy Edmondson, Καθηγήτρια Ηγεσίας στο Harvard Business School, τονίζοντας τη σημασία του ανθρώπινου κεφαλαίου και αναδεικνύοντας πόσο σημαντικό είναι οι εργαζόμενοι να αισθάνονται ελεύθεροι να σκεφτούν, να μιλήσουν και να δράσουν.


Την ίδια άποψη ασπάστηκε και η Google σε έρευνα που έκανε το 2015 για τις πιο αποτελεσματικές και παραγωγικές ομάδες της.


Για τη δημιουργία ψυχολογικής ασφάλειας σημαντικός κρίνεται ο ρόλος των εργοδοτών και η αντίστοιχη κουλτούρα που θα διαμορφωθεί στην επιχείρηση, μαζί με την υποστήριξη των managers και του τμήματος ανθρώπινου δυναμικού.


ΤΟΜΕΙΣ ΔΡΑΣΗΣ

Οι τομείς δράσης για τους εργοδότες, ώστε να εμψυχώσουν και να ενδυναμώσουν τους εργαζόμενούς τους, ιδιαίτερα όσους βρίσκονται ή βρέθηκαν σε αναστολή εργασίας, είναι:


1. Γίνετε πιο Ανθρωποκεντρικός Ηγέτης:

Μελέτες των Πανεπιστημίων Ohio και Michigan έδειξαν ότι ο ηγέτης χρειάζεται να δίνει ισάξια προσοχή τόσο στην οργάνωση και δομή του οργανισμού, ώστε να διευκολύνεται η επίτευξη των στόχων του, όσο και στη συναισθηματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων, ώστε να ενεργοποιείται ο καλύτερος εαυτός τους που οδηγεί σε αύξηση της παραγωγικότητας.


Λαμβάνοντας υπόψη πως η εργασιακή ασφάλεια δεν μπορεί να εξασφαλισθεί απόλυτα, «με ποιον τρόπο θα μπορούσατε να αυξήσετε την αίσθηση του ανήκειν, της εκτίμησης και της αυτοπράγματωσης των εργαζομένων;».


2. Χτίστε την ομάδα που θα σας στηρίξει:

Ηγέτης χωρίς ομάδα δεν υφίσταται. Μην αισθάνεστε πως είστε μόνοι σας.


Οι εργαζόμενοι βρίσκονται εκεί για να σας στηρίξουν, εφόσον τους το επιτρέψετε. Γνωρίστε τους καλύτερα, αναγνωρίστε την αξία τους, εμπνεύστε τους με το εταιρικό όραμα και αναδείξτε τις αξίες τόσο της επιχείρησης όσο και τις δικές σας.


Έρευνες δείχνουν πως μόνο το 27% των εργαζομένων ξέρει και ενστερνίζεται τις εταιρικές αξίες. «Εσάς, τι είναι αυτό που σας κρατάει ενωμένους και σας παρακινεί;».


3. Βάλτε νέους στόχους και δράστε:

Ηγεσία με ομάδα αλλά χωρίς στόχους και δράση δεν υφίσταται.


Αξιολογείστε την παρούσα κατάσταση για να προγραμματίσετε ρεαλιστικά το μέλλον. Η επιχειρηματικότητα δεν σταματάει με τον κορωνοϊό, αλλά προσαρμόζεται και εξελίσσεται.

«Εσείς, τι είναι αυτό που θα 1) σταματήσετε, 2) κρατήσετε και 3) ξεκινήσετε να κάνετε την επόμενη ημέρα;».


Ένας ηγέτης με όραμα, που σέβεται, εμπνέει και εμψυχώνει τους εργαζομένους του, ενώ παράλληλα θέτει στόχους και καινοτομεί σε περίοδο κρίσης, δημιουργεί ένα κλίμα ψυχολογικής ασφάλειας, ικανό να διασφαλίσει βιωσιμότητα και περαιτέρω ανάπτυξη.


Μικρές κινήσεις που αφορούν στη βελτίωση της επικοινωνίας, επιμόρφωσης και ενδυνάμωσης των εργαζομένων, είναι αρκετές ώστε να ξανακερδιθεί η εμπιστοσύνη και να διατηρηθεί, όσο γίνεται, υψηλά το ηθικό για δυναμική επάνοδο.


Και όταν συμβεί αυτό, μέσα σε ένα πλαίσιο ελευθερίας και εμπιστοσύνης, θα είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, που με τις προτάσεις και το ενδιαφέρον τους θα δώσουν περαιτέρω ώθηση στη επιχείρηση.


Το να αισθάνονται οι εργαζόμενοι ότι ανήκουν σε μια επιχείρηση που ενδιαφέρεται για αυτούς, τους σέβεται, τους αναγνωρίζει, τους στηρίζει σε δύσκολες συνθήκες αλλά και τους εξελίσσει ώστε να γίνουν καλύτεροι ως άνθρωποι και επαγγελματίες, δημιουργεί αίσθημα εμπιστοσύνης, αφοσίωσης και περηφάνιας για όσα προσφέρουν στην επιχείρηση, στην ομάδα και στην κοινωνία.


Και άνθρωποι που αισθάνονται χαρούμενοι και περήφανοι για αυτό που είναι και για αυτό που κάνουν, δεν αφήνουν ποτέ μια επιχείρηση, τώρα ή στο μέλλον, να «πέσει κάτω».


Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό HR Professional, 19.01.2021

11 views
bottom of page